-
1 προς-κύπτω
προς-κύπτω, sich wohin bücken, neigen; προςκύψασα φιλήσῃ, Ar. Vesp. 608; ἔλεγεν ἄττα προςκεκυφώς, Plat. Rep. V, 449 b; πρὸς τὸ οὖς, um ins Ohr zu flüstern, Euthyd. 275 e; vgl. Jac. Ach. Tat. p. 849.
1 προς-κύπτω
προς-κύπτω, sich wohin bücken, neigen; προςκύψασα φιλήσῃ, Ar. Vesp. 608; ἔλεγεν ἄττα προςκεκυφώς, Plat. Rep. V, 449 b; πρὸς τὸ οὖς, um ins Ohr zu flüstern, Euthyd. 275 e; vgl. Jac. Ach. Tat. p. 849.